از مهم ترین علل ریزش موی شدید در زنان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کمبود آهن: فقر آهن در صورت داشتن یا نداشتن آنمی می تواند منجر به ریزش مو شود. بهتر است قبل از اینکه خودسرانه از قرص های آهن مکمل استفاده کنید با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید تا از در صورت تشخیص نیاز توسط پزشک از مکمل ها استفاده کنید؛ زیرا آهن بیش از اندازه در بدن نیز منجر به بروز بعضی مشکلات می شود.
- اختلالات غده تیروئید: در هر دو حالت کم کاری تیروئید یا پرکاری غده تیروئید ریزش مو اتفاق می افتد.
- کاهش مقدار استروژن: خیلی از زنان، ریزش مو را در دوران یائسگی و بعد از آن تجربه می کنند. زمانی که ترشح مقدار استروژن در بدن کاهش می یابد. سایر تغییرات هورمونی برای مثال تغییر میزان استفاده از داروهای ضد حاملگی نیز می تواند منجر به ریزش مو شود.
- کم پشتی ارثی:کم پشتی مو در بالای سر میتواند ارثی باشد که همان الگوی ریزش موی زنانه یا آندروژنیک است. این نوع کم پشتی پس از قاعدگی که استروژن بدن کاهش مییابد تشدید میشود.
- مدل موی نادرست: بستن موها به شکلی که باعث کشیدن ریشه مو شود میتواند عامل کم پشتی مو باشد. این نوع کم پشتی طاسی کششی یا انقباضی نام دارد. اگر پیاز مو آسیب ببیند کم پشتی دائمی میشود.
- استرس زیاد یا شوک: استرس، شوک و عواملی مانند کاهش وزن ناگهانی، عمل جراحی، بیماری یا بچه دار شدن میتواند کم پشتی موقت ایجاد کند. به این نوع کم پشتی تلوژن افلوویوم میگویند که در مرحله تلوژن اتفاق میافتد.
- زایمان: احتمالاً در مورد ریزش مو بعد از زایمان شنیده‌اید یا دچار آن شده‌اید. بهتر است بدانید، ریزش مو در زنان شیرده به دلیل تغییرات هورمونی است. در دوران بارداری به دلیل سطح بالای هورمون‌ها ریزش مو کاهش مییابد و موها پر پشت تر می‌شوند. در واقع سطح بالای هورمون‌ها، موهای باقی مانده را حفظ می‌کند و مانع ریزش آنها میشود. بعد از زایمان، سیستم بدن به حالت طبیعی خود بر می‌گردد. در نتیجه، تار موهایی که چرخه‌ی رشد آنها به پایان رسیده، می‌ریزند. به همین علت، زنانی که تازه زایمان کرده‌اند، یک باره دچار ریزش موی شدید می‌شوند. معمولاً بعد از 2 سال بعد از زایمان، موها به حالت طبیعی خود بر می‌گردند.
- سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS): سندرم تخمدان پلی کیستیک هم میتواند علت ریزش مو شما باشد. زنانی که به این بیماری مبتلا هستند، همواره از اختلال‌های هورمونی رنج می‌برند. هورمون‌های مردانه (آندروژن) در بدن زنان هم تولید میشود؛ اما در افرادی که تخمدان پلی کیستیک دارند، تولید هورمون‌ها بیشتر از حد معمول است. اگر سندرم تخمدان پلی کیستیک دارید، به احتمال خیلی زیاد، موهای زائد در صورت و بدن شما بیشتر میشود، درحالی که موهای سرتان کم پشت میشود. اختلال در تخمک گذاری، ایجاد آکنه و افزایش وزن از علائم دیگر این سندروم هستند.
- مصرف بعضی از داروها: داروهایی که موجب ریزش می‌شوند، معمولاً دو ساز وکار دارند:
- بعضی از این داروها باعث ریزش موهایی می شوند که در فاز رشد (آناژن) هستند. مثل داروهای شیمی درمانی، کلشی سین، مشتقات طلا، بیسموت، تالیوم، بوریک اسید.
- دسته ی دیگر این داروها موجب ریزش موهایی می‌شوند که در فاز استراحت (تلوژن) هستند نظیر:
- داروهای رقیق کننده خون (مثل هپارین، وارفارین، ریواروکسابان، دابیگاتران، اپیکسابان)
- داروهای کاهنده ی فشار خون (کارودیلول، آتنولول، بیزوپرولول، متوپرولول، کاپتوپریل، لیزینوپریل، انالاپریل)
- داروهای هورمونی (آندروژن ها و بعضی داروهای ضد بارداری)
- داروهای ضد صرع (والپروئیک اسید، کاربامازپین و فنی توئین)
- داروهای ضد آرتریت (متوترکسات و لفلونوماید)
- داروهای دیگر: سایمتیدین، ایزوترتینوئین، داروهای ضد تیروئید، کاهنده ی چربی خون، اینترفرون‌ها، ضد عفونی، آمفتامین‌ها، داروهای مسکن غیراستروئیدی، بروموکریپتین، لوودوپا، داروهای ضد سایکوز، ضد اضطراب و به ندرت داروهای ضد افسردگی مثل آمی تریپتیلین.
- برخی از قرص‌های ضد بارداری که موجب مهار تخمک گذاری می‌شوند، در بعضی افراد، می‌توانند موجب ریزش مو شوند. به خصوص اگر اعضای خانواده‌ی شما سابقه‌ی ریزش مو داشته باشند، احتمال بروز این عارضه بیشتر میشود. در برخی موارد، موها بعد از قطع مصرف این قرص‌ها شروع به ریزش می‌کنند. برای جلوگیری از ریزش مو ناشی از مصرف یک داروی خاص حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
- آلوپسی آره آتا یا ریزش مو سکه‌ای (ALOPECIA AREATA): یکی دیگر از انواع ریزش مو، ریزش موی سکه‌ای است. علت این نوع ریزش، اختلال در سیستم دفاعی بدن است که به اشتباه به فولیکول‌های سالم مو حمله می‌کند. در این بیماری، معمولاً موهای فرد (بیشتر موهای سر) به صورت لکه ای می ریزد. این نوع ریزش معمولاً فقط در موهای سر اتفاق می افتد؛ اما گاهی ممکن است موی ریش یا ابرو هم به ریزش موی سکه ای دچار شوند. در بعضی موارد ممکن است قبل از ریزش مو پوست آن ناحیه دچار خارش یا درد شود. بیشتر اوقات، ریزش سکه‌ای مو دائمی نیست. بعد از گذشت شش ماه تا یک سال، موها دوباره شروع به رشد می‌کنند؛ اما به ندرت در بعضی از افراد این بیماری تا جایی پیش می‌رود که تمام موهای سر و بدن آنها می‌ریزد.
- رژیم‌های غذایی نادرست: رژیم‌هایی که باعث کاهش وزن سریع (بیش از 7 کیلو در ماه) می‌شوند، به بدن آسیب می‌زنند. ریزش مو از عوارض این نوع رژیم های لاغری است. مثلاً اگر مقدار پروتئین رژیم غذایی‌تان کافی نباشد، ریزش مو تشدید میشود. البته نگران نباشید، موهای ریخته شده، جایگزین می‌شوند؛ اما فقط اگر یک رژیم غذایی سالم را در پیش بگیرید.
- کرم حلقوی (RINGWORM) : قارچی به نام کرم حلقوی وجود دارد که اگر روی پوست سر ما قرار بگیرد، باعث شروع ریزش مو میشود. علاوه بر ریزش مو، پوست سر در همان ناحیه ریزش مو، پوسته پوسته، قرمز و دچار خارش میشود و شکل کچلی دایره‌ای از خود به نمایش می‌گذارد.